Monterey, Carmel & Cambria: Dag 54-60: Hier aan de kust, de Californische kust

Na San Francisco was het tijd om weer verder te trekken met de ouders. Nadat we Cinco de Mayo hadden gevierd bij Kathy en Dave vertrokken we op vrijdag 6 mei naar Modesto en Turlock. Mijn opa en oma van mijn moeders kant woonden in Modesto. Vroeger gingen we hier altijd naartoe als we naar Amerika toe gingen. Het is niet dat je zegt het mooiste plekje van Amerika. Ooit de film American Graffiti gezien? Die speelt zich af in Modesto. Wel een leuk feitje is dat Jeremy Renner (oa Hawkeye in The Avengers) hier vandaan komt. Mike, de vriend van mijn nicht Savannah, kent hem persoonlijk. Heel bizar... Maar dus Modesto is altijd bloedje heet, weinig te doen, veel fabrieken, staan bekend om het produceren van kaas. Toen wij er doorheen reden regende het echter. We vonden dat heel bijzonder want dat hadden we al heel lang niet meegemaakt daar. Jullie denken misschien 'Max als het daar zo saai is, waarom ging je er dan heen?' Het is een simpele reden, mijn opa en oma liggen hier begraven. Mijn oma is vijf jaar geleden overleden en ik heb nooit de kans gehad om langs te gaan. Het voelt niet als een verplichting, maar ik vind het fijn dat ik een plek heb om er even bij stil te staan. We reden eerst langs Kathy's vader Vince, eind 80 en een super kwieke vent. Mijn vader golfte vroeger met hem en nog steeds halen ze leuke herinneringen op. Na het bezoeken van de begraafplaats hebben we heel lekker gelunched met Mike en Savannah. Mijn ouders hadden ze natuurlijk nog niet gezien, dus dat wat zeker gezellig. Mike en mijn vader konden goed kletsen over het werk wat ze doen. Mike houdt zich bezig met irrigatieprojecten, daar kan m'n pa wel over meepraten!

Het weer was nog steeds regenachtig, maar we reden richting de kust waar het weer een stuk beter was. We gingen naar Monterey waar we een super Airbnb hadden. Edie en Dave kwamen er ook naartoe en met z'n vijven hebben we een heerlijk lang weekend gehad. We hebben de BBQ goed gebruikt, smores gemaakt (marshmellows, koekjes en chocola, #murica) en het aquarium bezocht. Het aquarium was mega druk. Ik had natuurlijk al het een en ander bezocht op reis, en ik moet toegeven dat de Cal Ac of Sciences net iets leuker was. Hoewel de otters wel erg schattig waren :) De dag erna was het Moederdag en dat hebben we goed gevierd! We hebben heerlijk gebrunched met unlimited mimosas en allerlei lekker creaties met ei. Ik had chicken & waffles, want ei is niet echt mijn ding. Het weer was prachtig op Moederdag en we besloten de 17 mile drive te rijden. Dit is een tol route langs de kust waar je hele mooie foto's kan maken van de zee die tegen de rotsen aan komt. Ook hier weer Jaapies gezien. Hier heb je een hele hoop golfbanen. Een van de moeilijkste holes ter wereld vind je hier. Een beetje te hard slaan en je bal gaat zo de zee in. Het is wel de ambitie van mijn pa om dat een keer te doen, we houden het in de gaten ;) Deze route leverde heel veel mooie foto's op gelukkig en we hebben een mooie dag gehad.

Maandag vertrokken Edie en Dave weer naar Bakersfield en reden mijn ouders en ik door naar Carmel met als eindbestemming Cambria. Carmel is een heel rustig dorpje waar je leuke boetiekjes vindt. Veel kunstzaken waar je mooie schilderijen kunt kopen, voor vrij hoge prijzen, dat wel. We hebben er hele lekkere Clam Chowder gegeten. Deze soep is hier heel populair. Het is mosselsoep, en echt onwijs lekker. Mocht je er ooit zijn, ga naar Flaherty's.

En toen was het zover. De allermooiste route rijden van Carmel naar Cambria. Highway 1, de Pacific Coast Highway. Het is het mooiste om te rijden van noord naar zuid want dan rij je op de rechterkant van de weg en kun je het water in kijken. Ik had een reisgidsje bij me waar mooie plekken in stonden om te stoppen, maar eigenlijk kun je overal wel stoppen. Het staat ook aangegeven, en vaak als je een hoop auto's langs de kant van de weg ziet is dat meestal wel een mooi plekje. Het mooiste is de Julia Pfeiffer state park, hier is een waterval die ongelofelijk mooi is. Het is de enige waterval die direct in de Pacific Ocean valt. Mooi blauwgroen water waar je uren naar kan kijken. Het duurde wel even voordat we het pad hadden gevonden waar we moesten lopen.

Ik wist dat ik hield van rijden, maar dit was echt zo gaaf. Het was sowieso gaaf om voorin te zitten want dan kan je echt overal rond kijken. Er zijn zeeleeuwen en zeehonden te zien die hier lekker chillen aan het strand. En die stinken! Dus een foto en weer de auto in.

Later op maandag kwamen we aan in Cambria. Cambria is verdeeld in een soort boulevard met allemaal hotels en bnbs en een paar restaurants, maar het heeft ook een 'stadscentrum'. Veel antiekzaakjes en sieradenwinkeltjes hier. We hebben hier heerlijk ontbeten, ik ben gewoon gek op American pancakes en bacon. Kan ik niks aan doen! We hebben de dagen dat we hier waren lekker door de straatjes gewandeld en gereden in de buurt. We zijn naar Morro Bay gereden, waar je ook kunt verblijven. Het is wat toeristischer, maar we waren er niet in het hoogseizoen dus het viel mee. Heel spullen om te surfen kun je hier kopen. Misschien iets voor mij? Haha who am I kidding. Hier kun je kijken naar de baai en de ottertjes die hier zwemmen. Morro Bay dankt zijn naam aan Morro Rock die je ziet liggen in de zee. Precies hierachter ligt het dorpje.

Lopen langs het strand is zo ontspannend. Behalve op het strand van Cambria ;) Het strand bestaat namelijk uit steentjes en niet uit zand. Dus dat is best vermoeiend! Het was heel fijn om hier te zijn want je bent weg van de Californische drukte. Op woensdag zeiden we de kust vaarwel en reden we terug naar Bakersfield, waar we tot en met vrijdag bleven. Deze dagen hebben we weer met Edie en Dave doorgebracht en maakten mijn ouders zich klaar om te gaan. Nog een laatste lekkere BBQ en de koffers vol met Sees candies en het was op vrijdag de 13e (creepy) tijd om afscheid te nemen.

Toen begonnen de laatste 6 weken. Een weekje in LA, vijf weken in NY met een lang weekend in Atlanta stonden nog op het programma.