Na 100 dagen: THUIS!

Het is nu precies drie weken geleden dat ik terug ben gekomen uit de US of A. Ik ben aardig geacclimatiseerd en weer gezellig thuis bij mijn ouders.  

Mijn reis was ongelofelijk. Soms denk ik dat ik het gedroomd heb, maar dan kijk ik naar mijn (5000) foto's en filmpjes en besef ik me dat dit echt gebeurd is. Als je ongeveer twee jaar uitkijkt naar een reis en die na 3,5 maand voorbij is denk je "wait did this really happen?" BUT IT DID! Ik heb bergen beklommen, flinke stukken gereden, in de Pacific Ocean gezwommen, goed gewinkeld, musea bezocht, in wereldsteden rondgewandeld, kleine dorpjes bewonderd, bestaande vriendschappen ontwikkeld, nieuwe vriendschappen opgebouwd, dichter bij mijn familie en dichter bij mezelf gekomen. Dat is waar een reis zeker goed voor is, je realiseert je wie je bent en waar je voor staat.

Ik kwam er ook achter dat ik dingen hier in NL erg voor lief heb genomen. Zoals veiligheid en een goed sociaal vangnet. Amerika is een land wat focust op het creëren van angst. In alle media merk je het en in een stad als New York waar er constant sirenes te horen zijn is het ook niet makkelijk om je veilig te voelen. In Nederland zijn er weinig momenten geweest dat ik me niet veilig heb gevoeld. Dit komt natuurlijk ook doordat ik in Voorschoten woon, maar angst voor het onbekende is daar aardig aanwezig. Elke dag was er wel een shooting ergens in Amerika, en dat klopt natuurlijk niet. Lin Manuel Miranda zei het al: love is love is love is love. Maar in Amerika is iedereen alleen maar op de hoede. Het land bevindt zich in chaos. De enige plekken waar je dit nog niet zo merkt is in de National Parken en wanneer je lekker zingend met elkaar in de auto zit. Ik ga zeker terug naar Amerika voor de cultuur, maar nog niet om daar mijn leven op te bouwen.

Reizen heeft me laten realiseren wat ik heb. Gezondheid is iets waar je pas bij stil staat als het niet meer 100% is maar is het mooiste wat je kan hebben. Hetzelfde geldt voor familie en vrienden. Om mijn ouders, Margreet, Danique en Anne te zien staan op Schiphol was een heerlijk moment. We zijn vaak gericht op wat we nog niet hebben, maar mensen wat is het fijn om even stil te staan bij wat je wel hebt. Even dankbaar zijn, niet alleen op Thanksgiving, dat wil ik jullie meegeven :)

Nu ga ik op zoek naar een toffe junior marketing functie waarin ik lekker mijn creativiteit kwijt kan en met een leuk team hele gave doelen kan behalen. Wellicht zal ik ooit in Amerika gaan wonen en werken, maar daar heb ik op dit moment nog niet de behoefte aan. Vooral niet als Trump ooit president wordt, maar laten we deze blog even gezellig afsluiten ;)

Thanks iedereen voor het lezen van mijn blogs. Ik ga er een boek van laten maken zodat ik het nog vaak kan terug lezen. Mochten jullie een van de 5000 foto's (of allemaal) willen zien, horen wat voor lekkers ik allemaal gegeten heb en wat voor gaafs ik heb meegemaakt, kom dan gerust langs! (I ain't got no life now anyway. It's funny because it's true xD) Roy is nog bezig met een leuk filmpje van de eerste 5 weken dus die komt hier ook nog op te staan.

Mijn laatste woorden aan jullie zijn: blijf reizen, blijf ontdekken wie je bent, op reis kom je tot de leukste conclusies en inspiratie. Familie en gezondheid is een cadeau, koester het. En ook al is het buiten niet al te best weer, als je tevreden bent met jezelf dan schijnt de zon altijd. 

- Max