Bryce Canyon National Park: Dag 22-24: Hoedoe? Hoe? Wat?

Afgelopen woensdag reden we van Zion NP naar Bryce Canyon NP. Ongeveer 3 uurtjes rijden naar het Oosten. Bryce Canyon ligt ook in Utah en staat bekend om de hoodoos. Hoodoos zijn rotsformaties en groeien niet omhoog zoals bijvoorbeeld bomen, maar eroderen vanuit de rotsen. In de rotsen zitten kleine ‘muren’ die wanneer het vriest gaan uitzetten. Hierdoor komen er kleine scheurtjes in de muren, waardoor er gaten/ramen ontstaan. Hoe groter deze ramen worden valt de bovenkant eraf en blijft er een soort pilaar over. Door de regen worden deze pilaren nog duidelijker en lijken het net verschillende stenen die op elkaar zijn gezet. Dit noemt men een hoodoo. Doordat er in Bryce veel zon maar ook veel sneeuw is komen er steeds meer hoodoos bij, maar worden sommige weer hoopjes klei. De kleuren zijn ongelofelijk, van bloedrood naar heel licht roze, je weet niet wat je ziet hier!

Bryce Canyon is niet te vergelijken met Zion. Waar je in Zion met een shuttle naar boven gaat en alles draait rondom de Canyon in het midden kun je in Bryce Canyon het beste alles met je eigen auto doen en kijk je met name naar het Oosten toe vanaf de weg. Bryce Canyon bevindt zich evenals Zion en Grand Canyon zich op het Colorado Plateau. Deze is 130.000 mijl in omvang.
Roy en ik zijn gek op rijden en dus zijn we na een bezoekje aan de Visitor Center zijn we eerst naar het hoogste punt gereden. Dit hoogste punt heet ‘Rainbow Point’ en de naam past goed bij wat je ziet. Zoveel verschillende kleuren zie je vanaf dit punt. Het was in Bryce een stukje kouder dan in Zion (in Zion 26 en in Bryce 18) maar wat heel bizar was was dat er op verschillende plekken nog sneeuw lag. Dit komt doordat de grond erg koud is en het net winter was geweest. In de zomer zul je dit niet snel zien. Rainbow Point ligt op 2778m hoogte en zorgt voor een prachtig uitzicht. Ook hier was het weer heel erg stil en je kon hier wel uren blijven kijken. Na Rainbow Point zijn we naar beneden gaan rijden, in Bryce kun je makkelijk stoppen naast de weg en ben je meteen al bij het uitkijkpunt. Je kunt vanaf de punten ook een hike gaan maken, maar dat gingen we op donderdag doen. Het allermooiste punt met de mooiste foto’s is Bryce Point. We zijn ‘off trail’ gegaan en hebben hele mooie foto’s gemaakt. Kijk even op Facebook voor de gave video’s en foto’s die we hebben gemaakt.

Op donderdag besloten we eventjes uit te slapen en naar een supermarktje te gaan om ontbijt en lunch te halen voor onderweg. In Bryce Canyon liggen de paden om te hiken heel dicht bij elkaar en gaan snel in elkaar over. Deze paden liggen tussen Sunset en Sunrise point. Deze liggen op 2400 m hoogte. We zijn van Sunrise Point naar beneden gelopen, de canyon in. Wat heel gaaf is is dat je echt helemaal de canyon in kan en echt het gevoel hebt dat je helemaal naar beneden kunt lopen. We hebben hele mooie natuur gezien, eekhoorntjes die we Jaapie noemden onder andere. Maar als je eenmaal beneden bent moet je ook weer omhoog. En dat is bijzonder zwaar. Het pad omhoog is heel erg stijl en gaat zigzaggend omhoog. Eindelijk waren we boven op Sunset Point en dat gaf wel een heel goed gevoel. Mijn Fitbit meldde ons dat we 80 verdiepingen omhoog hadden gelopen! Dat is het meeste wat ik ooit gehaald heb. Dat voelden we wel in onze benen dus we nuttigden en welverdiend ijsje en waren nog naar Inspiration Point gelopen. Overal is het uitzicht zo mooi. Het stuk wat je met de auto kunt rijden is ongeveer 20 km lang, maar het groeit erg naar binnen dus elk stuk ziet er heel anders uit. Je kunt de plek waar je ervoor was vaak niet zien. Het was een hele zware dag en de antibiotica zorgt ervoor dat ik niet 100% op mijn energieniveau zit, dus we zijn lekker gaan eten en hebben de reis van de volgende dag voorbereid. Monument Valley stond op het programma!